Linguam Gallicam, Italicam, Hispanicam, Lusitanicamque methodo "Assimil" facile dedici. In "Latine sine molestia" autem semper cum exercitationis multae problemata mihi sunt...

Conabar Assimil uti, sed frustra. Usus -- de mea sententiaa -- est exercitatio optima. Eius methodus michi et placet, et displicet. Ita, non sunt ibi multae exercitationes, est "-", sed latine loqui et aliquid moderne scribere, sententiam probans "linguam non esse mortuam" -- "+++"!
Potesne exercitationes ex sententiis ipsis facere; e.g:  auxilio esse+dat etc. Persaepe utens, non obliviscemini

Ave, Optime Passercule!

SVBEEV.

Gratias tibi ago. Ipse non arbitror linguam latinam mortuum esse.

In hic foro fortasse multae sunt homines qui non totum scribere sed autem loqui possint et sicut ego
etiam et etiam colloqui voluunt.

Tantum etiam linguam Latinam dixisti? Quando inspicisiti?

Ego vocor Basilius. Modo "Assimil" linguas peregrinas loquendi delector. Mihi semper magno gaudio
est tempu discendi loqui incipere.
Secundum Assimil, "Il ne faudrait pas que vous preniez
vos etudes trop serieusement. C'est un plaisir et une distraction".
Isto modo cum gaudio cotidie loquendis et scribendis proferre cupio. Mihi jam septuaginta dies alterae
undae manent (id est, XX dies primae undae),  postquam Latinam cursim discere debeo. Quomodo?


Ubi in Mosca taberna libraria Latina invenitur? 

Vale.
Basilius